تاریخ: ۲۶ فروردين ۱۳۹۸ ، ساعت ۰۴:۲۷
بازدید: ۶۶۰
کد خبر: ۳۳۵۳۲
سرویس خبر : اقتصاد و تجارت
بخش نخست

فساد، جاده مرگ اقتصاد (1)

می متالز - یادداشتی از دکتر محسن پرورش - کارشناس سرمایه گذاری و پژوهشگر اقتصادی - را در ذیل می خوانید.
فساد، جاده مرگ اقتصاد (1)

دکتر محسن پرورش - کارشناس سرمایه گذاری و پژوهشگر اقتصادی 

می متالز - هزینه فساد برای تجارت و برای جامعه بزرگ است و پیامدهای اجتماعی و اقتصادی دراز مدتی نیز دارد‌.

پولی که در طی یک فرآیند فساد دست به دست می‌شود اغلب پولی است که می‌بایست برای تامین خدمات ملی و زیر ساخت‌های یک کشور هزینه می‌شد.

این محرومیت کشور از اجرای طرح‌ها و خدمات به طور غیر مستقیم بیشترین آسیب را به آن گروه‌هایی از جامعه می‌زند که محروم‌تر هستند و از مزایای کمتری برخوردارند. زیرا آنها کمتر امکان استفاده از مزایای مالی فساد را دارند و کیفیت زندگی‌ شان وابسته به خدمات و هزینه‌های دولت است. پس، فساد به یقین، بخش‌های کمتر ثروتمند و کمتر برخوردار جامعه را فقیر می‌کند و نرخ رشد فقر در جامعه را از نرخ رشد رفاه و ثروت بیشتر می‌سازد.
هر چه یک کشور در این مسیر پیشتر برود، میانگین رفاه و ثروت جامعه پائین‌تر می‌رود و شکاف اقتصادی بزرگ‌تر شده و بی عدالتی در توزیع پول و منابع و رفاه گسترده‌تر می‌شود.

روی تلخ‌تر و رنج‌بارتر گسترده شدن فساد آن است که هر چه در هرم اقتصادی جامعه به طبقات پائین‌تر برویم دسترسی ساکنان آن طبقات را حتی به نیازهای اولیه زندگی مانند بهداشت، آموزش، پوشاک و خوراک کمتر خواهد کرد زیرا فساد گسترده یک مسیر انحرافی بزرگ بر سر راه گردش اقتصادی و توزیع ثروت در جامعه ایجاد می‌کند که زمین‌های پائین دست خود را به محرومیت و خشکی می‌راند. در پشت اعداد و آمار مربوط به فساد در کشورها داستان‌های دردناکی از تراژدی‌های انسانی وجود دارند.

پس، شگفت نیست اگر به گزارش بانک جهانی، هر چه سطوح فساد بالاتر باشند درآمد سرانه پائین‌تر خواهد بود. فساد، فقر می‌آورد و فقر، قاتل انسان است؛ یعنی فساد قاتل انسان است.

با وجود آنکه امکان اندازه‌گیری دقیق گردش مالی فرآیندهای اقتصادی فاسد وجود ندارد تخمین زده می‌شود که در سطح کلان فساد سالیانه هزینه‌ای برابر با '۲/۶ تریلیون دلار' یا ۵% تولید ناخالص داخلی را بر دوش اقتصاد جهان می‌گذارد.
در دنیا سالیانه بیش از '۱ تریلیون دلار' رشوه پرداخت می‌شود.

فساد را سوء استفاده از منصب عمومی یا خصوصی برای نفع شخصی تعریف می‌کنند و شامل رشوه، اختلاس و قوم و خویش گرائی می‌شود و روش‌های رایج آن دستکاری قیمت‌ها، تقلب و پولشوئی هستند.
پایان بخش نخست

منبع: می متالز
نظرات بینندگان
فریدون برکشلی
-
تاریخ : ۱۲ ارديبهشت ۱۳۹۸ - ۲۲:۵۹
جناب اقای دکتر پرورش ارجمند
مطالب و دیدگاه های جنابعالی همیشه مهم و راه‌گشا هستند. من مدتی برروی موضوع اقتصاد مالی کار کوچکی می کردم.اقتصاد فساد مالی(Economics of Corruption ) یکی از مباحث مهم در اقتصاد توسعه است و به اعتقاد عده ای از اقتصاددانان مانند اندره گوندرفرانک معتقدند که تقریبا اکثر کشورهای دارای اقتصاد نوظهور به یمن فساد مالی، توانستند به خیز اقتصادی دست یابند.کشورهای در حال توسعه عموما با فقدان کارآفرینان دارای منابع مالی می باشند.فساد مالی به انان امکان کارآفرینی می دهد، ضمن اینکه اساسا مبارزه با فساد مالی عملا چندان میسر نیست.مشکل اصلی این است که سرمایه های دزدی شده به خارج از کشور منتقل می شود، زیرا که قوانین نسبت به اختلاس و دزدی شدید است. روسیه در دوران پوتین، اختلاس را قانونی کرد و کنسرسیومی از انان تشکیل داد که امروزه گازپروم هاوسایر شرکت های بزرگ که در استانداردهای جهانی کار می کنند و مالیات می پردازند.
در اینجا بنده فقط سعی کردم که قدری با صدای بلند نگاه کنم.
عناوین برگزیده