لزوم استفاده از اهرم‌های فشار دولتی برای برداشتن عوارض واردات مقاطع در عراق و افغانستان

به گزارش می‌متالز، «صادرات مقاطع برای ایران هیچ ارزش افزوده‌ای ندارد»، این جمله کلید واژه تمام صحبت‌های فولادسازان برای توجیه صادرات فولاد خام به جای محصولات نهایی و حفظ منافع صادراتی در میانه زنجیره فولاد است.

تولیدکنندگان فولاد البته پربیراه نمی‌گویند، چراکه در سال‌های اخیر وضع عوارض سنگین ۸۵ تا ۱۰۰ دلاری برای واردات هر تن از مقاطع طویل فولادی ایران از سوی کشور‌های همسایه ایران یعنی افغانستان و عراق که مهمترین بازار‌های صادراتی این محصولات هستند، موجب شده است که اعضای حلقه پایینی زنجیره ناچار باشند اجناس خود را با نرخ‌هایی نازل در این دو کشور به فروش برسانند.

این روز‌ها هم که رکود شدید بازار داخلی فولاد موجب شده است که محصولات نوردکاران در ایران بدون مشتری بماند، این دسته از تولیدکنندگان محصولات فولادی سخت به دنبال صادرات کالا‌های خود به کشور‌های همسایه هستند و برخی گمانه‌زنی‌ها از این حکایت دارد که نوردکاران هر تن از میلگرد‌های آجدار خود را با نرخ‌هایی بین ۵۱۰ تا ۵۳۰ دلار در بازارچه‌های مرزی می‌فروشند.

این در حالی است که همین حالا البته براساس گزارشات متال بولتن شمش فولاد صادراتی ایران با نرخ‌هایی بین ۵۵۰ تا ۵۶۰ دلار در هر تن در بنادر خلیج فارس بار کشتی می‌شود و طبیعتا وقتی قیمت محصول نهایی از محصول میانی در بازار‌های صادراتی تا این حد پایین‌تر است، صادرات مقاطع فولادی نه تنها هیچ ارزش افزوده‌ای برای کشور ایجاد نمی‌کند، بلکه موجب لطمه به اقتصاد ایران خواهد شد.

در مقابل، اما نوردکاران تاکید دارند که هر گونه صادرات شمش فولادی مصداق خام‌فروشی است و دولت باید ضمن رایزنی با کشور‌های همسایه در جهت کاهش عوارض وضع‌شده بر محصولات نهایی زنجیره فولاد ایران گام بردارد یا حداقل به نوردکاران کمک کند که بتوانند در بازار کشور‌هایی حضور پیدا کنند که چنین تعرفه‌های سنگینی بر واردات محصولات فولادی در آن‌ها وضع نشده است.

ما نیز به بهانه این که مجددا بحث صادرات مقاطع فولادی به کشور‌های همسایه با نرخ‌هایی بسیار پایین‌تر از قیمت‌های جهانی و حتی ارزان‌تر از قیمت شمش فولاد صادراتی ایران در این روز‌های بدون مشتری ماندن اغلب تولیدات مقاطع فولادی کشور در محافل فولادی داغ شده است، یک بار دیگر به سراغ اعضای زنجیره فولاد رفته‌ایم تا برای این کلاف سردرگم که چه کنیم که نه خام‌فروشی کنیم، نه ارزان‌فروشی محصول نهایی، راه‌حلی پیدا کنیم.

بهادر احرامیان، دبیر رسته نورد انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران در گفتگو با خبرنگار فولادبان در این‌باره عنوان کرد: یکی از مهم‌ترین مشکلاتی که ما در بحث صادرات فولاد داریم، صادرات مقاطع فولادی به کشور‌های عراق و افغانستان با قیمت‌هایی زیر قیمت‌های اعلام‌شده جهانی و حتی پایین‌تر از نرخ شمش صادراتی ایران است.

وی افزود: ریشه مشکل این است که عراق و افغانستان به ناحق روی واردات محصولات ایرانی تعرفه سنگین ۱۰۰ دلاری و حتی بیشتر وضع کرده‌اند و اگر تولیدکنندگان ایرانی قصد داشته باشند که محصولات خود را به این دو کشور بفروشند، باید ۱۰۰ دلار ارزان‌تر از تولیدکنندگان چینی، اوکراینی و همچنین روسیه‌ای بفروشند تا بتوانند رقابت کند.

دبیر رسته نورد انجمن تولیدکنندگان فولاد ایران با بیان این که این کشور‌ها از تحت فشار بودن ایران با توجه به شرایط تحریم مطلع هستند، تاکید کرد: ما هم در عراق و هم در افغانستان اهرم‌های فشار زیادی داریم و وظیفه دولت این است که به مذاکره با این کشور‌ها بپردازد و این تعرفه‌ها را در کشور‌های مقصد بردارد تا اجازه دهند که جریان عادی تولید در کشور محقق شود.

احرامیان در پایان تصریح کرد: اگر دولت بتواند از اهرم‌های فشاری که در زمینه صادرات گاز یا برق به کشور‌های عراق یا افغانستان استفاده کند تا دولت‌های آن‌ها در جهت کاهش عوارض وارداتی محصولات نهایی زنجیره فولاد ایران گام بردارند، ممکن است شرایط صادراتی مقاطع فولادی ایران بهبود پیدا کند.

منبع: ماین نیوز