جزئیات جدید از سد ایلیسو ترکیه/ قرار است چه اتفاقی بیفتد؟

به گزارش می&zwnj;متالز، ترکیه مدعی است همان طور که منابع نفتی هر کشور متعلق به آن کشور است، منابع آبی هم که از ترکیه سرچشمه می&zwnj;گیرند، به این کشور تعلق دارند و از آنجایی که دجله هم سرچشمه&zwnj;اش در ترکیه است، این کشور حق زدن یک سد روی آن و محدود کردن سهم دیگر کشور&zwnj;ها به&zwnj;ویژه عراق را دارد. سد ایلیسو در دارگچیت در استان ماردین زده شده است. اولین&zwnj;بار چنین طرحی در زمان آتاتورک مطرح شده بود، اما از آن زمان تا امروز کسی به فکر چنین اقداماتی نیفتاد. دولت ترکیه مدعی است که در چارچوب این طرح، نه تنها برق وآب برای توسعه کشاورزی تامین شده و سیلاب&zwnj;ها کنترل خواهند شد، بلکه امکانات بسیاری مانند جاده، راه&zwnj;آهن، فرودگاه، جاذبه گردشگردی، کارخانه، بیمارستان، مدرسه و امکانات نوین برای مردم این کشور فراهم میشود و از مهاجرت مردم نیز جلوگیری خواهد شد. دولت ترکیه، برای اجرای کامل این طرح ۳۰ سال زمان و ۳۲ میلیارد دلار پول در نظر گرفته است. در این طرح،۱۴ سد روی فرات، هشت سد بر دجله و سرجمع ۱۹ نیروگاه برق آبی ساخته خواهد شد. ترکیه سد ایلیسو را روی رود دجله ساخته و با این کار از ورود ۵۶ درصد منابع آب دجله به خاک عراق جلوگیری می&zwnj;کند وتبعات زیست محیطی تنش&zwnj;آفرینی خواهد داشت. به ویژه آنکه کشاورزی در عراق وابستگی اساسی به این رود دارد و حتی انتظار میرورد دجله، یکی از مهمترین رود&zwnj;های جهان که در عراق جریان دارد و به بغداد جان بخشیده خشک شود. سد «ایلیسو» گنجایش ۴۳ میلیارد متر مکعب آب را دارد و پس از سد آتاتورک، دومین سد بزرگ ترکیه محسوب می&zwnj;شود. دجله مستقیما از ترکیه وارد عراق می&zwnj;شود و عراق را آبیاری می&zwnj;کند و سرانجام به تالاب هورالعظیم می&zwnj;رسد و به نظر می&zwnj;رسد این تالاب در خطر مرگ قرار خواهد گرفت و مشکل ریزگرد&zwnj;ها در ایران بالا میگیرد. علاوه بر هورالعظیم، تالاب&zwnj;های مرکزی عراق و سوریه هم در خطر نابودی قرار می&zwnj;گیرند. برای اردوغان که سیاست تهاجمی در منطقه پیش گرفته است، ایجاد سد ایلیسو به معنی به دست آوردن یک پیروزی در منطقه است. او به این واقعیت دست یافته که جنگ&zwnj;های آینده بر سر منابع آبی خواهند بود و به گفنه خودش نمی&zwnj;خواهد حتی یک قطره آب از سمت ترکیه هدر برود. خلأ قدرت در عراق پس از سال ۲۰۰۶ اردوغان را به این فکر انداخت تا پروژه&zwnj;ای که دهه&zwnj;ها به فراموشی سپرده شده بود را احیا کند. جمعیتی بیش از ۲۰ میلیون نفر، تحت تاثیر این تصمیم آنکارا قرار خواهند گرفت که ۱۵ درصد آن&zwnj;ها در ترکیه از مواهبش بهره خواهند برد و بقیه در عراق با مشکلات ناشی از خشکسالی و بحران&zwnj;های زیست محیطی روبه&zwnj;رو می&zwnj;شوند. هر چند در سال ۲۰۰۶ دولت بغداد توانست با شکایتی بین&zwnj;المللی، سدسازی را متوقف کند، اما این شکایت کمی بعد به دست فراموشی سپرده شد و اردوغان هم با خیالی راحت&zwnj;تر از قبل سیاست آبی خود در مورد دجله را دنبال کرد. منبع: تجارت نیوز