تاریخ: ۳۰ دی ۱۴۰۰ ، ساعت ۱۱:۵۳
بازدید: ۱۳۴
کد خبر: ۲۴۵۸۵۶
سرویس خبر : معادن و مواد معدنی
رنجبر:

آیا کمیسیون تلفیق سازوکاری برای واردات ۱۰ هزار ماشین آلات سنگین تعیین کرده است؟

‌می‌متالز - فعال کارگری هپکو گفت: آیا کمیسیون تلفیق سازوکاری برای ایجاد ضمانت درنظر گرفته شده تا این دستگاه‌های وارداتی جدید به باتلاق ماشین آلات قبلی افزوده نشوند؟

به گزارش می‌متالز، ابوالفضل رنجبر، فعال کارگری هپکو با اشاره به مصوبه کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی مبنی بر اجازه واردات ۱۰ هزار خودروی سنیگن گفت: کارگران هپکو نسبت به خصوصی سازی‌های نادرست و حمایت نشدن این شرکت از سوی دولت‌های گذشته اعتراض کردند و حالا که این شرکت از خصوصی سازی تاحدودی رها شده و بخشی از مشکلات و موانع تولید در این شرکت برطرف شده، یکباره تصمیمی در کمیسیون تلفیق گرفته می‌شود که خود مانعی بر سر راه تولید در هپکو است.


رنجبر گفت: با توجه به تأکید رهبر انقلاب که سال‌های زیادی است تأکید بر حمایت از تولید داخلی و رفع موانع و مشکلات داخلی دارند، ما کارگران هپکو از دولت محرومان و مجلس انقلابی انتظار بیشتر برای حمایت از تولید در این شرکت داشتیم.

این فعال کارگری هپکو بیان کرد: به نظر می‌رسد تأکیدات رهبر انقلاب مورد بی مهری مسوولان قرار گرفته و انتظار ما نیز از مجلس یازدهم و دولت جدید بیهوده بوده است.

وی ادامه داد: در سال‌های گذشته مسوولان به جای حمایت از تولید داخلی به حمایت از واردات، دلالی و سرمایه داری پرداخته اند.

رنجبر با اشاره به اینکه تولید در معادن کشور به دلیل ماشین آلات فرسوده دچار چالش و گسستگی شده اند، گفت: این مساله درست است، اما جالب است که مسوولان به این توجه نمی‌کنند که معادن درست در سال‌هایی گرفتار کمبود ماشین آلات شده اند که هپکو در اختیار بخش خصوصی بوده و نتوانسته خدمات خود را به مشتریان عرضه کند.

وی با بیان اینکه مشخص است واردات این دستگاه‌های فرسوده از چه طریقی وارد کشور شده و باعث پر شدن جیب چه افرادی شده است، تأکید کرد: آیا واردات ماشین آلات باعث خروج ارز کشور به طور غیرمتعارف نمی‌شود؟

این فعال کارگری هپکو در ادامه این گفتگو از کمیسیون تلفیق سوال کرد که آیا سازوکاری برای ایجاد ضمانت درنظر گرفته شده تا این دستگاه‌های وارداتی جدید به باتلاق ماشین آلات قبلی افزوده نشوند؟

وی تصریح کرد: آیا وقت آن نرسیده که دولت و مجلس انقلابی تصمیماتی بگیرند که منافع مصرف کننده واقعی یعنی معدن کاران و تولیدکننده واقعی یعنی هپکو را تأمین کند.

رنجبر توضیح داد: قطعا شرکت هپکو نمی‌تواند نیاز ۳۰۰۰ دستگاه در سال کل معادن و راه سازی‌های کشور را تامین کند، اما انتظار می‌رود همزمان با مجوز ورود ماشین آلات بخشی از تامین این ماشین آلات به شرکت هپکو با انعقاد قراردادی رسمی صورت گیرد. اما متاسفانه رانت و دلالی و سود برخی آقایان اجازه نمی‌دهد که واردات حتی ۵۰۰ دستگاه در سال به هپکو اختصاص داده شود.

وی تأکید کرد: با این تصمیمات کارشناسی نشده دور از انتظار نیست که با توجه به این که بخش خصوصی سازی‌های ناکارآمد و مدیران گذشته و حمله موشکی صدام به این شرکت که تا این لحظه باعث نابودی شرکت نشده، در چند سال آینده شاهد زمین گیر شدن و نابودی کامل یکی دیگر از صنایع مادر تخصصی در ایران باشیم.

منبع: خبرگزاری دانشجو

مطالب مرتبط
عناوین برگزیده