کمبود انرژی توسعه را سخت کرده است

به گزارش می&zwnj;متالز، این همایش امروز با تاخیر دو ساله به دلیل کرونا برگزار شد.همه چیز از کلمه توسعه آغاز شد، روزگاری طرح جامع فولاد مصوب و در اندک زمانی ظرفیت تولید فولاد به ۳۰ میلیون تن رسیده و امروز براساس مجوز&zwnj;های صادر شده و طرح&zwnj;های در دستور کار ظرفیتی بیش از ۵۵ میلیون تن خواهیم داشت.توسعه بر ۴ پایه استوار است، زیرساخت ها، مواد اولیه، توسعه تجاری و نیروی انسانی.کمبود در زیرساخت&zwnj;های انرژی شرایط ما را برای توسعه دشوار کرده است.تولید فولاد به مواد اولیه بیشتر و همچنین نیروی کار و متخصص نیاز دارد.در کنار این موارد نیازمند توسعه تجاری هستیم.امروز خیلی از کشور&zwnj;ها تولیدکننده فولاد نیستند، اما ما امروز فولاد ایرانی داریم و در حال ایران فولادی در حرکت هستیم.اما برای رسیدن به این ارقام نیازمند سرمایه گذاری در تمام ابعاد هستیم. باید بازار را توسعه دهیم و در طرح&zwnj;های عمرانی سرمایه گذاری کرد.سیاست گذاری&zwnj;های دولت بازار خارجی را محدود کرده است.پرداختن به پیش نیاز&zwnj;های صنعت فولاد نسبت به اجرای طرح&zwnj;های فولادی اولویت دارد، آینده فولاد جهان در حال تغییر است و حرکت به سمت فولاد سبز اجباری است و همین موضوع رقابت برای سال&zwnj;های پیش رو را سخت می&zwnj;کند.اعتقاد به فولاد ایرانی اشتباه است، زیرا زیرساخت&zwnj;های آن فراهم نیست.سرمایه گذاری در زیرساخت&zwnj;ها معمولا از بودجه&zwnj;های ملی و سرمایه گذاری&zwnj;های جهانی تامین می&zwnj;شود که برای ما هیچ کدام امکان پذیر نیست. راهکار ما ورود بخش خصوصی است. اگر پیش&zwnj;تر اجازه می&zwnj;دادیم این شرکت&zwnj;ها توسعه پیدا کنند امروز با نگرانی همراه نبودیم.دخالت دولت در عرضه و تقاضا، آزادی عمل را از بین برده است.باید اجازه داد سرمایه&zwnj;های مردمی به این بخش حرکت کنند.در هیچ دوره&zwnj;ای مطالبات دولتی همچون مالیات، مورد اعتراض بخش تولید و تجارت نبوده آن هم زمانی که کارخانه&zwnj;های ما به دلیل کمبود گاز و برق فعالیت کارخانه&zwnj;ها را متوقف می&zwnj;کند.منبع: دنیای معدن