ضرورت حمایت از استراتژی تولید ورق‌های خاص توسط فولاد مبارکه

به گزارش می متالز، با توجه به اینکه در سال 97 حدود 21 میلیون و 572 هزار تن انواع محصولات فولادی شامل کلاف، تیرآهن، ورق عریض، میلگرد، ورق گرم، ورق سرد، ورق پوشش دار و غیره در کشور تولید شد که در مقایسه با میزان تولید سال 96 که حدود 19 میلیون و 776 هزار تن بود، رشدی 9 درصدی داشته و این روند رشد در سال 98 نیز ادامه داشته است به گونه ای که در 7 ماهه نخست 98 تولید میلگرد رشدی 27 درصدی، تولید نبشی، 6 درصد، تولید ورق سرد 6 درصد، تولید ورق گرم 4درصد، تولید ورق پوشش دار 24 درصد، تولید مقاطع تخت 7 درصد، تولید بیلت 11 درصد، تولید فولاد میانی 5 درصد و تولید آهن اسفنجی 7 درصد رشد تجربه کرده اند و تنها تولید اسلب 3 درصد رشد منفی داشته است که در مجموع تولید این صنعت رشد قابل ملاحظه‌ای حتی در زمان تحریم تجربه کرده است. حال با توجه به شرایط کنونی کشور مصاحبه‌ای را با مهدی کرباسیان معاون سابق وزیر صنعت، معدن و تجارت با محوریت فولاد و نقش شرکت فولاد مبارکه برای تولید ورق‌های خاص داشتیم که او معتقد است؛ «در حال حاضر این ظرفیت در شرکت فولاد مبارکه وجود دارد که ورق‌های خاص مورد نیاز کشور را تولید کند، اما باید دولت با رویکردی حمایتی را در جهت اجرای استراتژی صادرات ورق‌های خاص به بازار منطقه بکار گیرد.» در ادامه متن کامل این مصاحبه را می خوانید؛

معاون سابق وزیر صنعت، معدن و تجارت با اشاره به اینکه از سال 92 تاکنون پروژه های زیادی در صنعت فولاد به بهره برداری رسیده و زنجیره این صنعت کامل تر شده است، گفت: در حال حاضر صنعت فولاد نسبت به گذشته بین مردم شناخته شده تر است و رئیس جمهور و وزیر صنعت، معدن و تجارت در سخنرانی های خود به نقش صنعت فولاد در اقتصاد و توسعه می پردازند، از طرف دیگر مصرف صنعت فولاد به عنوان فاکتور نشان دهنده توسعه یافتگی کشور مورد توجه بوده است، از این رو دستیابی به مصرف 300 کیلو بر نفر فولاد در سال تا پایان برنامه توسعه هدف گذاری شده است، هرچند در شرایط کنونی که کشور زیر تحریم هستیم میزان مصرف فولاد 200 کیلو بر نفر در سال است و نسبت به کشورهای توسعه یافته که میزان مصرف این محصول 400 کیلو بر هر نفر است کمتر بوده و ایران به دنبال توسعه این بخش است.

مهدی کرباسیان با بیان اینکه ایران از نظر تامین مواد اولیه فولاد همچون سنگ آهن و انرژی مشکلی ندارد، افزود: این مزیت ها کمک کرده که ایران در تولید جزو 10 کشور برتر در صنعت فولاد تبدیل شده و اگر حمایت ها ادامه پیدا کند ایران می تواند جایگاه بهتری پیدا کند.

او افزود: وقتی که طرح جامع فولاد در سال 92 به روز شده و قرار شد تا سال 1404 ایران بتواند 55 میلیون تن فولاد دست یابد و در همان زمان برخی کارشناسان می گفتند این عدد محقق نمی‌شود و ما اعتماد داشتیم که این هدف گذاری محقق می‌شود، البته در آن زمان شک درباره تحقق این عدد بیشتر ناشی از عدم توازن تولید در بخش کنسانتره، گندله و ... بود، چراکه در آن زمان برخی فولادسازان از بحرین و ... گندله وارد می کردند، اما بعد از آن اجرای برجام و واردات ماشین آلات و تجهیزات پروژه های در زنجیره فولاد در ادامه تکمیل شد و این موضوع باعث شد که امروز کنسانتره به جای سنگ آهن صادرات شود و واردات گندله نیز از چند سال پیش متوقف شود و آهن اسفنجی نیز که در سال‌های گذشته تنها برای نیاز داخلی کافی بود، امروز محصولی صادراتی شده و در بخش فولاد نیز چند ساله پی در پی رشد صادرات داشته ایم.

کرباسیان با تاکید بر اینکه تا قبل از تحریم مستقل فولاد، مس و آلومینیوم، صادرات فولاد به مناطقی از اروپا و آمریکای شمالی داشتیم، افزود: پس از آغاز تحریم ها کشورهای اروپایی و آمریکایی شمالی واردات فولاد از ایران را متوقف کرده اند، اما آمارهای صادراتی ایران نشان می دهد که فولادسازان توانسته اند راهکارهای مناسبی را برای دور زدن تحریم ها بکار ببرند و صادرات این محصول در بازارهای منطقه ای توسعه دهند و اگر این اتفاق نمی افتاد به دلیل اینکه کشور با رکود مواجه است برخی شرکت‌های فولادی با تعطیلی یا کاهش تولید مواجه می شدند.

کرباسیان با تاکید بر اینکه قیمت تمام شده تولیدات محصولاد فولادی ایران به دلیل در اختیار داشتن انرژی ارزان در بازار نسبت به سایر رقبا در منطقه رقابت پذیر است، اظهار کرد: امروز برای رقابت با ترکیه، هند و قزاقستان دولت و مجلس باید راهکارهای برای صنعت فولاد پیش بینی کنند. برای نمونه چین در سال 2015 به دلیل بحرانی که در اقتصادش به جود آمد و رشد اقتصادی این کشور به زیر 6 درصد کاهش یافت و با یارانه دادن به صادرکنندگان خود باعث شد رشد اقتصادی این کشور در سال 2017 به روند عادی خود برگردد، درست در همان زمان کشورهای برای مقابله با دامپینگ چین تعرفه های واردات فولاد را بالا بردند، زیرا میزان حمایت این کشور از صادرکننده های فولادش بسیار قوی بود.

او با بیان اینکه با همکاری شرکت نفت و فولاد مبارکه ورق‌های مناسب ساخت لوله های گاز ترش تامین شده است که یکی از آرزوهای قدیمی کشور بود، تصریح کرد: این محصول پیش از این وارداتی بوده و در حال حاضر ورق آن را فولاد مبارکه تولید می‌کند و شرکت اکسین نیز ورق ها را برای ساخت لوله تنظیم می‌کند.

او با تاکید بر اینکه صنعت خودرو بیشترین ورق‌های مورد نیاز خود را از فولاد مبارکه تامین می‌کند، تصریح کرد: در حال حاضر در لوازم خانگی ورق‌های مورد نیاز را فولاد مبارکه تامین کنند، با این حال هنوز برخی از ورق‌های خاص به کشور وارد می‌شود که امروز فولاد مبارکه قابلیت بالایی برای تولید این محصولات را دارد و البته شرکت‌های دیگر نیز می‌توانند به این بخش ورود کنند، به عبارت دیگر باید رویکرد صادرات باشد، زیرا مصرف داخلی کم آن کم است و اگر برنامه‌ریزی برای صادرات این محصولات وجود نداشته باشد ممکن است تولید داخلی آن صرفه اقتصادی چندانی نداشته باشد.

او با تاکید بر اینکه همه شرکت‌های فولادی به سمت کاهش آلایندگی فولاد رفته اند و سرمایه گذاری مناسبی در این بخش انجام شده است، تصریح کرد: در شرایط کنونی سازمان محیط‌زیست نظارت مناسبی بر تولیدکننده های فولادی دارد و شرکت‌ها بهره‌مندی از برنامه‌های بهره‌ور توانسته است عملکرد مناسبی در تولید و کاهش آلایندگی داشته باشند، اما مشکل اینجاست که هنوز برخی از این کارخانه‌ها ماشین الاتی فرسوده دارند و باید همکاری های لازم برای عبور از این مشکلات انجام داد و امروز باید بپذیریم که شرکت‌های دانش بنیان می‌توانند نقش موثری در صنعت و اقتصاد داشته باشند، اما نباید هیجانی شویم و بزرگنمایی کنیم، زیرا واقعیت این است که امروز استفاده از تکنولوژی های دنیا اهمیت ویژه ای دارد و اینکه گفته شود ما در داخل کشور همه کار می‌توانیم انجام دهیم نوعی انحراف ایجاد می‌کند، از این رو باید سیاست ها در جهت استفاده از فناوری های روز دنیا و حمایت از شرکت‌های دانش بنیان برای دستیابی به صنعتی داخلی و به روز باشیم.

 ایران در سال‌های گذشته توانسته چشم‌انداز مثبتی در صنعت فولاد ایجاد کند و شرکت فولاد مبارکه با ورود به تولید ورق‌های خاص توانسته بخشی از نیاز صنایع خاص را نیز تامین کند، اما این نهضت همچنان باید ادامه داشته باشد تا ایران بتواند آن بخش از ورق‌های خاص را که هنوز وارداتی هستند با تکیه بر ظرفیت‌های شرکت فولاد مبارکه تامین کند و حتی بازار کشورهای منطقه را نیز در اختیار بگیرد، زیرا ایران به مواد اولیه با کیفیت و انرژی ارزان قیمت دسترسی دارد که بسیاری از رقبای ایران در منطقه از این نعمت الهی بی بهره هستند، بنابراین سیاست‌گذاران و مسوولان نباید نسبت به ظرفیت‌های کنونی کشور غافل باشند.