همه مشکلات ما از بی‌برنامگی دولت است!

به گزارش می متالز، احمد یمانی اظهار داشت: وقتی در یک مسیر ساده در صنعت، به طور ناگهانی مسیر صادرات مواد اولیه باز می‌شود و مواد مورد نیاز تولیدکننده داخلی به خارج از کشور صادر می‌شود، تولیدکننده چه کاری می‌تواند انجام دهد؟!

وی در این مورد اضافه کرد: با صادر شدن مواد اولیه، رقابت برای به دست آوردن مواد خام بین تولیدکنندگان بالا می‌گیرد که نتیجه آن افزایش غیرمنطقی قیمت مواد اولیه است و این موضوع نیز به نوبه خود در افزایش قیمت محصول نهایی نقش خواهد داشت و زیان آن هم برای تولیدکننده و هم برای مصرف‌کننده خواهد بود.

افزایش سرام‌آور قیمت مواد اولیه

مدیرعامل شرکت چدن ذوب اصفهان در خصوص زیان‌هایی که افزایش قیمت مواد اولیه برای تولیدکننده خواهد داشت، اذعان کرد: ظاهر امر این است که با افزایش قیمت مواد اولیه، تولیدکننده نیز  قیمت محصول را افزایش خواهد داد و در این مورد متضرر نخواهد شد اما واقعیت غیر از این است زیرا افزایش قیمت محصول نهایی همگام با افزایش مواد اولیه نیست و تولیدکننده برای خرید مجدد مواد اولیه و استمرار تولید به سرمایه در گردش بیشتری نیاز خواهد داشت. به طوری که همین امروز مشاهده می‌کنیم که قیمت قراضه‌ای که در گذشته آن را به قیمت یک هزار تومان خریداری می‌کردیم به بیش از چهار هزار تومان رسیده است و برای تولیدکننده بیش از چهار برابر هزینه در بر دارد؛ این یعنی کارخانه‌ای که بر ای فعالیت خود به ۱۰ میلیارد تومان سرمایه در گردش نیاز داشته، امروز برای رسیدن به همان میزان تولید، بدون در نظر گرفتن توسعه و افزایش تولید و همچنین هزینه‌هایی مانند تعمیرات و تعویض قطعات، نیاز به سرمایه در گردشی بیش از ۴۰ میلیارد تومان دارد.

یمانی با اشاره به این نکته که برآورد میزان مصرف داخلی مواد اولیه صنایع کشور کار چندان مبهم و پیچیده‌ای نیست، تصریح کرد: دولت اگر واقعا می خواهد از تولید داخلی حمایت کند، به راحتی و با برآوردهای ساده، میزان نیاز تولیدکنندگان داخلی را بسنجد و بر مبنای آن برای صدور مجوز صادرات مواد اولیه اقدام کند.

فرار سرمایه‌گذاران از صنعت ریخته‌گری!

مدیرعامل شرکت چدن ذوب اصفهان درباره وضعیت بازار ریخته‌گری در کشور گفت: تولیدکنندگان ما مجبور هستند که به آینده این صنعت امیدوار باشند زیرا حرفه و تخصص آن‌ها در گروی بقای این صنعت است ولی باید در نظر داشته باشیم که در حال حاضر این صنعتگران با مشکلات فراوانی در این حوزه مواجه هستند و در بسیاری موارد نمی‌توانند حجم تولیدات خود را به سقف ظرفیت برسانند.

وی در مورد قطعه‌ریزی قطعات چدنی در مجموعه چدن ذوب اصفهان، خاطرنشان کرد: یکی دیگر از مشکلات خاص صنعتگران این حوزه معضلات مربوط به تامین انرژی است. ما در این شرکت با کمبود برق مواجه هستیم و به همین دلیل مدت نزدیک به دو سال است که به اجبار واحد چدن‌ریزی خود را تعطیل کرده‌ایم؛ ما برای رفع این مشکل بارها اقدام کرده‌ایم ولی نتیجه‌ای نگرفته‌ایم.

یمانی با انتقاد از مدیریت ناکارآمد در این حوزه، عنوان کرد: نمی‌توان انتظار بهبود وضعیت را از مدیریتی داشت که به یک کارخانه فولادسازی و یک کارخانه تولید کنسرو در یک شرکت صنعتی و در مجاورت هم و با فاصله تنها یک کیلومتر مجوز فعالیت می‌دهد. این چطور امکان دارد که به یک سرمایه‌گذار مجوز راه‌اندازی شرکت فولادی را بدهند ولی پای خود را هنگام نیاز به تامین برق کنار بکشند؛ سرمایه‌گذار با اعتماد به نظر کارشناسی این مدیریت، برای تاسیس کارخانه اقدام می‌کند و در میانه راه با در بسته مواجه می‌شود. در این شرایط چرا باید انتظار داشته‌ باشیم که سرمایه‌دار در این صنعت باقی بماند و پا به فرار نگذارد؟!

لزوم ایجاد تعادل در نظام عرضه و تقاضا

مدیرعامل شرکت چدن ذوب اصفهان ضمن تاکید بر توان صنعتی کشور در حوزه صنعت، در این باره ابراز کرد: اگر کشور ما دارای یک مدیریت درست در حوزه صنعت باشد که اصول مدیریت را بداند و نقاط قوت و ضعف را بشناسد، تولیدات صنعتی ما با اتکا به امکانات موجود نیز ارتقا خواهد یافت و هیچ‌کس نمی‌تواند مانع از پیشرفت ما شود؛ اما زمانی که ذهن تولیدکننده ما به جای توسعه و افزایش تولید، مدام درگیر مسایل جانبی باشد، نمی‌توان از او انتظار توسعه داشت.

وی با اشاره به مشکلاتی که مداخله‌های غیرتخصصی نهادهای بالادستی برای صنعت کشور به وجود آورده‌ است، در مورد کمکی که دولت در شرایط فعلی می‌تواند به صنعت کشور بکند یادآور شد: در شرایط کنونی به نظر می‌رسد بهترین کمکی که دولت می‌تواند به تولیدکننده داخلی بکند این است که کاری به کار او نداشته باشد و با وضع قوانین و دستورالعمل‌های غیرکارشناسی راه تولید را سد نکند؛ در هر حال این صنعت با توجه به بازار عرضه و تقاضا، پس از مدتی به تعادل می‌رسد و مسیر اصلی خود را پیدا می‌‌کند.

یمانی در توضیح این موضوع، عنوان کرد: در خصوص قیمت‌گذاری‌هایی هم که به صورت دستوری انجام می‌شود، همین مساله صادق است؛ وقتی تعادل در نظام عرضه و تقاضا را با بخش‌نامه و دستورالعمل‌های غیرکارشناسی و بدون توجه به عوارض آن بر هم می‌زنیم، بدون شک آسیب آن در فاصله زمانی بسیار کمی در همین صنعت پدیدار می‌شود و حتی برگشتن به حالت اولیه، مستلزم هزینه‌های بیشتری خواهد بود.